Różne DIY i obiecana taca.

Witam Was pierwszy raz po świętach. Dziś u mnie cały dzień pięknie świeci słońce, przez to zaraz po przebudzeniu miałam tylko jedną myśl- robić zdjęcia. Komfortowa sytuacja, dawno takiej nie miałam Nie dość, że wolne,to jeszcze słonecznie.Także w dniu
dzisiejszym będzie o obiecanej tacy i domku Żeby nie było krótko i nudno pokażę też inne moje wcześniejsze przeróbki. A więc do rzeczy.

Tacę nabyłam jak zwykle w zaprzyjaźnionym komisie za 10zł. Farbę białą do drewna w domu zawsze mam, papier ścierny także. Najpierw skrobanie nożykiem,tak taca była zabrudzona i zatłuszczona. Nie mogłam od razu potraktować jej papierem ściernym, bo się wręcz zapychał. Po skrobaniu i odtłuszczeniu płynem do naczyn gdy taca przeschła, dopiero szlifowanie papierem. Najgorzej było usunąć naklejoną tapetę na spodzie tacy Trochę się z tym męczyłam, ale było warto, zresztą oceńcie sami.

A tutaj taca przed metamorfozą. Ktoś się chyba nad nią znęcał i przypalał zapalniczką.

Najbardziej jednak dumna jestem z mojego białego domku, który też całkowicie odmieniłam. Niestety nie mam zdjęcia sprzed metamorfozy,ponieważ z takim zapałem się za niego zabrałam i dopiero przy malowaniu mnie olśniło, że nie zrobiłam fotki. Postaram się go choć trochę opisać.Na pewno był brzydki i niebiesko białe paski.Na szerokiej podstawce z wystającym na boki dachem zakonczonym dziwną falbanką. Wszystko to zostało obcięte przez mojego nieocenionego małżonka. Domek miał też niby drzwi i klamkę z maluśkich listewek, które oderwałam. Potem jak zawsze szlifowanie papierem i malowanie wałeczkiem na biało. Dla mnie jest on cudowny.

A tutaj jeszcze krzesło dębowe i zdobyczne. Prezent od ukochanego taty. Oszlifowałam i pomalowałam duluxem do drewna, odcień z mieszalnika. Mam jeszcze dwa i nie zawaham się ich zliftingować.

Kolejna rzecz to śliczne odważniki, zresztą bardzo stare. Znalezione przez mojego męża z 10 lat temu.Oczywiście nie byłabym sobą gdybym ich nie przemalowała.

Na koniec stary młynek do kawy, jeszcze po mojej nieżyjącej już,ulubionej babci. Pamiętam jak mieliłyśmy w nim z kuzynkami kawę dla babci i ciotek. Niezła była przy tym zabawa. Kto pierwszy zmielił jej największą ilość ten wygrywał. Trochę żałuję, że nie zostawiłam go takim jakim był, pięknym i w kolorze jasnego drewna. Obok młynka zwykła lampka naftowa. Dla mnie niezwykła, bo prezent od wujka, brata mojej mamy. Ją też musiałam pomalować, ale tu akurat lifting był akurat potrzebny. W tle wspomniana już wcześniej taca. I to by było tyle na dzisiaj. Dziękuję, że dotrwaliście do końca, a już wkrótce post zwiastujący zmiany w sypialni. Bądźcie cierpliwi. Do zobaczenia.